Geschiedenis
Emmen, van oorsprong een esdorp, ontstond op het zuidoosten van de Hondsrug. In het gebied zijn er nog steeds essen en brinken te bewonderen. Emmen werd als eerst genoemd in een oorkonde van bisschop Andries van Cuijk uit 1139. In deze oorkonde is er sprake van een ‘hof te Emne’. Zoals verwacht werd het gebied waar tegenwoordig Emmen ligt, al ver voor 1139 door mensen bewoond. De bekende ‘hunebedden’, hierover later meer, tonen aan dat dit ongeveer vijfduizend jaar geleden al het geval was. Tijdens de prehistorie waren de Neanderthalers de bewoners van het gebied. Door middel van archeologische vondsten, zoals vuurstenen werktuigen, kon men dit aantonen.
Vlinderstad
Kenmerkend voor Emmen is de bijzondere stedenbouwkundige opbouw, die ook wel de ‘open, groene stad’ wordt genoemd. Dit houdt in dat nieuwbouwwijken op relatief grote afstand van de bestaande kern worden gebouwd. Zo worden de landschappelijke waardevolle gebieden behouden. Emmen wordt de ‘Vlinderstad’ genoemd. Het woord ‘vlinder’ verwijst naar het voormalige Dierenpark Emmen, dat in maart 2016 werd opgevolgd door Wildlands Adventure Zoo Emmen. Dierenpark Emmen had een welbekende grote vlindertuin, met een oneindigheid aan tropische vlinders.
Emmen behoort tot de veiligste en groenste regio’s van Nederland. De inwoners zijn er gelukkig en ook toeristen genieten er volop. Van een dag naar WILDLANDS Adventure Zoo Emmen tot meerdere dagen gezellig samen winkelen, wandelen en fietsen. Je wandelt er door het ongerepte landschap dat Vincent van Gogh inspireerde zijn leven aan de schilderkunsten te wijden. Je fietst er over de paden bezongen door Daniël Lohues in zijn nummer ‘Op fietse’. Welkom in Emmen. (Emmen maak het mee, sd)
Hunebedden
Net buiten Emmen ligt op een heuvel het grote hunebed D45 in het bos. Dit hunebed is wel 18 meter lang en bezit nog veel kransstenen en dat is vrij bijzonder! Wanneer je voor een hunebed staat en deze bewonderd, is er vaak maar één vraag die in je hoofd blijft rondspoken. Hoe hebben ze die keien van 20.000 kg zonder moderne apparatuur op elkaar gekregen? Als allereerste zochten de mensen naar geschikte stenen voor het hunebed. Er werd een heuvel van aarde gemaakt en de deksteen werd bovenop de heuvel gelegd. Hierna werd er één kant van de heuvel uitgegraven en werd er een draagsteen onder de deksteen gelegd. Hetzelfde werd gedaan aan de andere kant. ‘Trilithon’ is de naam voor twee rechtopstaande stenen met een steen erop. De hunebedden werden afgewerkt door kleine stenen te stoppen tussen de grote stenen, dit werden de ‘stopstenen’ genoemd.